(in Polish) Technologie informacyjne w nauczaniu języka polskiego

Celem przedmiotu jest przyswojenie przez studenta wiedzy z zakresu dydaktyki cyfrowej i wykształcenie umiejętności wykorzystania narzędzi technologii informacyjnych w planowaniu i organizowaniu zajęć dydaktycznych z języka polskiego. Zajęcia mają charakter warsztatowy.

Podczas zajęć studenci zapoznają się z najważniejszymi narzędziami TIK oraz ich świadomym wykorzystywaniem w edukacji.

Zagadnienia, które będziemy omawiać na zajęciach:

1. Rola TIK w edukacji polonistycznej.

2. Wykorzystywanie narzędzi cyfrowych do udzielania informacji zwrotnej.

3. Współpraca międzynarodowa w ramach realizacji projektów eTwinning.

4. Metody prowadzenia zajęć, wspierające cyfrowy rozwój uczniów.

5. Uczenie kooperatywne.

6. Aplikacje cyfrowe w służbie edukacji: CANVA, DOKUMENTY GOOGLE, DYSK GOOGLE, GENIALLY, GOOGLE CLASSROOM, GOOGLE FORMS, KAHOOT, MEMRISE, PADLET, QUIZIZZ, QUIZLET.

1. A. Janus-Sitarz, Funkcja formacyjna edukacji polonistycznej w czasach niepokoju, [w:] Kompetencje nauczyciela polonisty we współczesnej szkole. Między schematyzmem a kreatywnością, red. naukowa K. Maciejak, M. Trysińska, Warszawa 2019.

2. M. Ostrowska, D. Sterna, Technologie informacyjno-komunikacyjne na lekcjach, CEO, Warszawa 2015.

3. A. Ślósarz, Metoda wizualizacji słów kluczowych wiersza, [w:] Kompetencje nauczyciela polonisty we współczesnej szkole. Między schematyzmem a kreatywnością, red. naukowa K. Maciejak, M. Trysińska, Warszawa 2019.

Do pobrania: Pitler, Hubbel, Kuhn, Efektywne wykorzystanie nowych technologii na lekcjach, CEO: https://civitas.com.pl/pl/p/PITLER-HUBBEL-KUHN-EFEKTYWNE-WYKORZYSTANIE-NOWYCH-TECHNOLOGII/71

W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie: kompetencje merytoryczne, dydaktyczne i wychowawcze nauczyciela, w tym potrzebę zawodowego rozwoju, także z wykorzystaniem technologii informacyjno-komunikacyjnej, oraz dostosowywania sposobu komunikowania się do poziomu rozwoju uczniów i stymulowania aktywności poznawczej uczniów, w tym kreowania sytuacji dydaktycznych; znaczenie autorytetu nauczyciela oraz zasady interakcji ucznia i nauczyciela w toku lekcji; moderowanie interakcji między uczniami; rolę nauczyciela jako popularyzatora wiedzy oraz znaczenie współpracy nauczyciela w procesie dydaktycznym z rodzicami lub opiekunami uczniów, pracownikami szkoły i środowiskiem pozaszkolnym; konwencjonalne i niekonwencjonalne metody nauczania, w tym metody aktywizujące i metodę projektów, proces uczenia się przez działanie, odkrywanie lub dociekanie naukowe oraz pracę badawczą ucznia, a także zasady doboru metod nauczania typowych dla danego przedmiotu; sposoby organizowania przestrzeni klasy szkolnej, z uwzględnieniem zasad projektowania uniwersalnego: środki dydaktyczne (podręczniki i pakiety edukacyjne), pomoce dydaktyczne – dobór i wykorzystanie zasobów edukacyjnych, w tym elektronicznych i obcojęzycznych, edukacyjne zastosowania mediów i technologii informacyjno-komunikacyjnej; myślenie komputacyjne w rozwiązywaniu problemów z zakresie nauczanego przedmiotu; potrzebę wyszukiwania, adaptacji i tworzenia elektronicznych zasobów edukacyjnych i projektowania multimediów; metody kształcenia w odniesieniu do nauczanego przedmiotu, a także znaczenie kształtowania postawy odpowiedzialnego i krytycznego wykorzystania mediów cyfrowych oraz poszanowania praw własności intelektualnej.

W zakresie umiejętności absolwent potrafi: kreować sytuacje dydaktyczne służące aktywności i rozwojowi zainteresowań uczniów oraz popularyzacji wiedzy; dobierać metody pracy klasy oraz środki dydaktyczne, w tym z zakresu technologii informacyjno-komunikacyjnej, aktywizujące uczniów i uwzględniające ich zróżnicowane potrzeby edukacyjne.

W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do: adaptowania metod pracy do potrzeb i różnych stylów uczenia się uczniów; promowania odpowiedzialnego i krytycznego wykorzystywania mediów cyfrowych oraz poszanowania praw własności intelektualnej; kształtowania umiejętności współpracy uczniów, w tym grupowego rozwiązywania problemów; kształtowania nawyku systematycznego uczenia się i korzystania z różnych źródeł wiedzy, w tym z Internetu.

Oceniania jest aktywność na zajęciach, udział w dyskusjach. Zajęcia podsumowuje prezentacja projektu edukacyjnego, opracowanego z wykorzystaniem narzędzi TIK.

Na ocenę bardzo dobrą student swobodnie posługuje się programami i platformami wspierającymi nauczanie.

Na ocenę dobrą student posługuje się większością narzędzi informatycznych stosowanych w nauczaniu.

Na ocenę dostateczną student z pomocą wykładowcy potrafi wykorzystać narzędzia informatyczne w pracy dydaktycznej.

Materiały opracowane w trakcie zajęć można wykorzystać podczas realizacji praktyk studenckich.