Introduction to Language Communication

Język naturalny to fenomen stanowiący bazę komunikacji i kultury. W trakcie wykładów studenci zapoznają się z podstawowymi pojęciami semiotycznymi i podstawowymi zagadnieniami opisu języka; zachęcani są do refleksji nad istotą języka naturalnego oraz jego rolą w życiu człowieka i całych społeczności; przyglądają się mechanizmom tkwiącym u podłoża aktu komunikacji. Kurs podzielony jest na osiem głównych tematów odpowiadających poszczególnym elementom aktu komunikacyjnego wyróżnionym przez Romana Jakobsona.

Po zakończeniu cyklu zajęć student:

1. jest świadom roli języka w komunikacji i kulturze;

2. posługuje się podstawowymi pojęciami z zakresu semiotyki;

3. opisuje rolę poszczególnych podsystemów języka w tworzeniu wypowiedzi;

4. analizuje wpływ (pozajęzykowych) elementów kompetencji komunikacyjnej na kształt wypowiedzi;

5. wymienia i identyfikuje elementy struktury wypowiedzi;

6. rozróżnia klasy wyrażeń ze względu na ich funkcję w wypowiedzi;

7. objaśnia mechanizm powstawania interpretacji wtórnych na gruncie współczesnych teorii wypowiedzi oraz kulturową rolę mowy figuratywnej (metafor i metonimii);

8. dostrzega pozainformacyjną rolę wypowiedzi;

9. wylicza elementy objęte tabu językowym oraz środki związane z grzecznością językową; zna zasady etycznej komunikacji i przestrzega dobrych obyczajów w rozmowie.

Wykład obowiązkowy, dopuszczalne są dwie nieusprawiedliwione nieobecności, kończy się egzaminem ustnym.

Na ocenę bardzo dobrą:

Student swobodnie posługuje się podstawową aparaturą pojęciową z zakresu teorii komunikacji. Wskazuje własne przykłady poszczególnych zjawisk językowych. Trafnie interpretuje i objaśnia poszczególne fakty komunikacyjne. Zna i stosuje zasady etyczne w komunikacji.

Na ocenę dobrą:

Student posługuje się podstawową aparaturą pojęciową z zakresu teorii komunikacji. Przywołuje omawiane na wykładzie przykłady ilustrujące poszczególne aspekty komunikacji językowej. Zna i stosuje zasady etyczne w komunikacji.

Na ocenę dostateczną:

Student w ograniczonym zakresie prezentuje aparaturę pojęciową z zakresu teorii komunikacji. Z trudem znajduje przykłady ilustrujące poszczególne aspekty komunikacji językowej. Nie w pełni stosuje się do zasad grzeczności językowej.