Emocje i afekty w kulturze - wiek XIX i XX

podstawowy

wpisz symbol/symbole efektów kształcenia

Brak.

Przedmiot emocje i afekty w kulturze XIX i XX wieku wprowadza Studentki i Studentów w przestrzeń antropologii rozpościerającej się między faktami (życia codziennego, historycznymi, społecznymi i indywidualnymi), a jednostkowymi doświadczeniami (wielu) podmiotowości, dających się wyinterpretować z zachowań i reakcji na różnorodne sytuacje oraz bodźce ujęte w podstawowej dychotomii kultury nowoczesnej: konformizmu oraz nonkonformizmu.

Przedmiot emocje i afekty w kulturze XIX i XX wieku wprowadza Studentki i Studentów w przestrzeń antropologii rozpościerającej się między faktami (życia codziennego, historycznymi, społecznymi i indywidualnymi), a jednostkowymi doświadczeniami (wielu) podmiotowości, dających się wyinterpretować z zachowań i reakcji na różnorodne sytuacje oraz bodźce ujęte w podstawowej dychotomii kultury nowoczesnej: konformizmu oraz nonkonformizmu. Wiek XIX, który po raz pierwszy, w pespektywie intuicyjnej, stawia pytania o te relacje z perspektywy jednostki i jej zachowań, ustanawia pewien (rekapitulowany wiek później) wzór afektywny, zaś kultura – głównie literatura i sztuka, starają się opisać możliwości głębokiego wglądu, poprzez aktywację tej części istoty bycia, a więc również – reakcji: od symbolicznych po somatyczne – której dotychczas kultura nie eksplorowała. Figury podmiotowości pojawiające się jako wzorce na poły symboliczne i fikcjonalne zaczynają „działać” w świecie realnym. Wzór afektywny, z czasem, o czym przypomina wiek XX, nie jest odtąd już tylko dyskursem (omówione zostaną kategorie tekstu, jako pośrednika emocji, możliwości języka jako możliwości ekspresji), ale staje się performatywnym narzędziem, którego jednostki umieszczone w przestrzeniach realnych i fikcjonalnych, wyobrażonych, używają, by nadać sens i odkryć istotę życia społecznego i własnego, stając się jego złożoną z odpowiedzi i możliwości, rzeczywiście istotną częścią. Czym są „prawdziwe” uczucia, „głębokie” emocje oraz możliwość afektywnego postrzegania i reinterpretowania ja i świata, jak możliwość afektywnej interpretacji rzeczywistości społecznej (od uczuć prywatnych po publiczne emocje i racjonalne instytucje) wpływa na kształt (osobisty i publiczny) świata: od jego fikcjonalizacji po półrzeczywiste światy cyfrowe), jak definiowane były uczucia i emocje w ciągu dwu wieków i na początku obecnego oraz czy są one niezbędne, a jeśli tak to czy istnieją realne przeszkody i siły unieważniające od-czucie wolności i możliwość autoekspresji – na wszystkie te pytania za pomocą interpretacji torii oraz tekstów kultury – od literatury, po film – postaramy się znaleźć wspólną odpowiedź w ramach konwersatorium on-line.

„Teksty Drugie” nr 1/2014, Afektywne manifesty. (różne teksty)

"Pamięć i afekty" , red. R. Nycz, R Sedyka, Z. Budrewicz, Warszawa 2014. (różne teksty).

Emocje w kulturze, oprac. zbiorowe, Warszawa 2014 (różne teksty)

J. Tabaszewska, Między afektami i emocjami, „Przegląd Kulturoznawczy” 2018, nr 2 (36).

M. Szpunar, (Nie)potrzebna wrażliwość, Kraków 2018 (rozdział I)

M. Glosowitz, Zwrot afektywny, "Opcje" 2013, nr2

K. Bojarska, Poczuć myślenie: afektywne procedury historii i krytyki (dziś), „Teksty Drugie” 2013, nr 6

R. Sedyka, Miejsca, które straszą (afekty i nie-miejsca pamięci), „Teksty Drugie” 2014, nr 1.

S. Ahmed, Ekonomie afekttywne, "Opcje" 2013, nr 2

A. Łebkowska, Jak ucieleśnić ciało: o jednym z dylematów somatopoetyki, Teksty Drugie, 2011, 4.

M. Fijałkowska-Stanik, M Marszał-Wiśniewska, Co to jest styl afektywny, Przegląd Psychologiczny 2004, nr 3

A. Dąbrowski, Czym są emocje? Prezentacja wieloskładnikowej teorii emocji

"Analiza i Egzystencja", 27.

KU1_W01 student

- zna historię kształtowania się pojęcia kultura i wyodrębniania się kulturoznawstwa jako odrębnej dyscypliny w obrębie nauk humanistycznych;

- rozpoznaje założenia i specyfikę tradycji niemieckich Kulturwissenschaft i brytyjskich cultural studies jako dwóch podstawowych źródeł kulturoznawstwa;

KU1_W02 student

- zna tradycję powstawania i wyodrębniania się kulturoznawstwa jako odrębnej dyscypliny naukowej, dlatego rozumie znaczenie innych dyscyplin z zakresu nauk o kulturze (antropologii, socjologii, filozofii), a także pokrewnych dyscyplin humanistycznych i społecznych dla kształtowania się i funkcjonowania kulturoznawstwa;

- rozumie znaczenie perspektywy interdyscyplinarno-integracyjnej jako wyznaczającej specyfikę i ważne zadanie kulturoznawstwa w obrębie humanistyki

KU1_U06 student

- potrafi merytorycznie argumentować na rzecz określonego stanowiska w dyskusji na temat definiowania pojęcia kultury i pojęć pokrewnych oraz historii kształtowania refleksji kulturoznawczej, wykorzystując poglądy własne oraz innych autorów zapoznanych na zajęciach, rzetelnie je przedstawiając oraz oceniając podczas dyskusji w grupie.

KU1_K02 student

- rozumie, że kulturoznawstwo jest dyscypliną aktywną i otwartą, jest gotów zaangażować się krytycznie w aktualne zjawiska życia społecznego i włączyć w obszar swej refleksji najnowsze prądy myślowe

Klasyczna metoda problemowa połączona z metodą ćwiczeniową - uczą dostrzegania, formułowania i rozwiązywania problemów na kanwie omawianych lektur; aktywizują intelektualnie i wyzwalają aktywność badawczą służącą kształtowaniu umiejętności dobrej organizacji samodzielnej pracy, przede wszystkim właściwego korzystania z fachowej literatury i jej umiejętnej lektury.

Na ocenę bardzo dobrą student

bardzo dobrze zna chronologię kształtowania się pojęcia kultura oraz cywilizacja od antyku do połowy XX wieku i historię wyodrębniania się kulturoznawstwa jako odrębnej dyscypliny w obrębie nauk humanistycznych; rozpoznaje założenia i specyfikę tradycji niemieckich Kulturwissenschaft i brytyjskich cultural studies jako dwóch podstawowych źródeł kulturoznawstwa i potrafi wyjaśnić różnicę między nimi

KU1_W02

wie, jaki wkład w kształtowanie się kulturoznawstwa wniosły inne dyscypliny badawcze (np. filozofia, antropologia, socjologia), rozpoznaje i określa związki pomiędzy nimi i rozumie znaczenie perspektywy interdyscyplinarno-integracyjnej jako wyznaczającej specyfikę i ważne zadanie kulturoznawstwa w obrębie humanistyki

KU1_U06 student

- potrafi merytorycznie argumentować na rzecz określonego stanowiska w dyskusji na temat definiowania pojęcia kultury i pojęć pokrewnych oraz historii kształtowania refleksji kulturoznawczej, wykorzystując poglądy własne oraz innych autorów zapoznanych na zajęciach, rzetelnie je przedstawiając oraz oceniając podczas dyskusji w grupie; formułuje pytania dotyczących zagadnień omawianych na zajęciach i wynikających z wnikliwej lektury lektur, systematycznie bierze udział w dyskusji i potrafi zainicjować dyskusję związanej z zagadnieniami omawianymi na zajęciach i omawianymi lekturami.

KU1_K02 student

- rozumie, że kulturoznawstwo jest dyscypliną aktywną i otwartą, jest w związku z tym gotów podjąć krytyczną dyskusję nad jej tradycją i kluczowymi pojęciami z ich odniesieniem do współczesnych zjawisk życia społecznego

Na ocenę dobrą student

zna chronologię kształtowania się pojęcia kultura oraz cywilizacja od antyku do połowy XX wieku i historię wyodrębniania się kulturoznawstwa jako odrębnej dyscypliny w obrębie nauk humanistycznych; rozpoznaje założenia i specyfikę tradycji niemieckich Kulturwissenschaft i brytyjskich cultural studies jako dwóch podstawowych źródeł kulturoznawstwa i potrafi wyjaśnić różnicę między nimi

KU1_W02 student

wie, jaki wkład w kształtowanie się kulturoznawstwa wniosły inne dyscypliny badawcze (np. filozofia, antropologia, socjologia), ale nie zawsze rozpoznaje i określa związki pomiędzy nimi; rozumie znaczenie perspektywy interdyscyplinarno-integracyjnej jako wyznaczającej specyfikę i ważne zadanie kulturoznawstwa w obrębie humanistyki

KU1_U06 student

- na ogół potrafi merytorycznie argumentować na rzecz określonego stanowiska w dyskusji na temat definiowania pojęcia kultury i pojęć pokrewnych oraz historii kształtowania refleksji kulturoznawczej, wykorzystując poglądy własne oraz innych autorów zapoznanych na zajęciach, przedstawiając je oraz oceniając podczas dyskusji w grupie; formułuje pytania dotyczących zagadnień omawianych na zajęciach i wynikających z wnikliwej lektury lektur, czasami bierze udział w dyskusji, ale nie potrafi samodzielnie zainicjować dyskusji związanej z konkretnymi zagadnieniami dotyczącymi omawianych lektur.

KU1_K02 student

- rozumie, że kulturoznawstwo jest dyscypliną aktywną i otwartą, jest w związku z tym gotów podjąć krytyczną dyskusję nad jej tradycją i kluczowymi pojęciami z ich odniesieniem do współczesnych zjawisk życia społecznego

Na ocenę dostateczną student

zna chronologię kształtowania się pojęcia kultura oraz cywilizacja od antyku do połowy XX wieku i historię wyodrębniania się kulturoznawstwa jako odrębnej dyscypliny w obrębie nauk humanistycznych; rozpoznaje założenia i specyfikę tradycji niemieckich Kulturwissenschaft i brytyjskich cultural studies jako dwóch podstawowych źródeł kulturoznawstwa

KU1_W02

wie, jaki wkład w kształtowanie się kulturoznawstwa wniosły inne dyscypliny badawcze (np. filozofia, antropologia, socjologia), w ograniczonym zakresie rozpoznaje i określa związki pomiędzy nimi, choć rozumie znaczenie perspektywy interdyscyplinarno-integracyjnej jako wyznaczającej specyfikę i ważne zadanie kulturoznawstwa w obrębie humanistyki

KU1_U06 student

- nie potrafi merytorycznie argumentować na rzecz określonego stanowiska w dyskusji na temat definiowania pojęcia kultury i pojęć pokrewnych oraz historii kształtowania refleksji kulturoznawczej, wykorzystując poglądy własne oraz innych autorów zapoznanych na zajęciach, rzetelnie je przedstawiając oraz oceniając podczas dyskusji w grupie; nie potrafi sformułować pytań dotyczących zagadnień omawianych na zajęciach i wynikających z wnikliwej lektury lektur, nie bierze udziału w dyskusjach i nie potrafi zainicjować dyskusji związanej z zagadnieniami omawianymi na zajęciach i omawianymi lekturami.

KU1_K02 student

- rozumie, że kulturoznawstwo jest dyscypliną aktywną i otwartą, ale nie potrafi podjąć krytycznej dyskusji odnoszącej jej tradycję i kluczowe pojęcia do współczesnych zjawisk życia społecznego

Na ocenę niedostateczną

KU1_W01 student

nie zna chronologii kształtowania się pojęcia kultura oraz cywilizacja od antyku do połowy XX wieku ani historii wyodrębniania się kulturoznawstwa jako odrębnej dyscypliny w obrębie nauk humanistycznych; nie rozpoznaje założeń ani specyfiki tradycji niemieckich Kulturwissenschaft i brytyjskich cultural studies jako dwóch podstawowych źródeł kulturoznawstwa;

KU1_W02 student

nie wie, jaki wkład w kształtowanie się kulturoznawstwa wniosły inne dyscypliny badawcze (np. filozofia, antropologia, socjologia), a więc i nie rozpoznaje i nie określa związków pomiędzy nimi i nie rozumie znaczenia perspektywy interdyscyplinarno-integracyjnej jako wyznaczającej specyfikę i ważne zadanie kulturoznawstwa w obrębie humanistyki

KU1_U06 student

nie potrafi merytorycznie argumentować na rzecz określonego stanowiska w dyskusji na temat definiowania pojęcia kultury i pojęć pokrewnych oraz historii kształtowania refleksji kulturoznawczej; formułuje potrafi sformułować pytań dotyczących zagadnień omawianych na zajęciach i wynikających z wnikliwej lektury lektur, nie bierze udziału w dyskusji i nie potrafi zainicjować dyskusji związanej z zagadnieniami omawianymi na zajęciach i zapoznawanymi lekturami.

KU1_K02 student

- nie rozumie, że kulturoznawstwo jest dyscypliną aktywną i otwartą, nie jest w związku z tym gotów podjąć krytycznej dyskusji nad jej tradycją i kluczowymi pojęciami z ich odniesieniem do współczesnych zjawisk życia społecznego

Sposoby weryfikacji procesu zdobywania wiedzy i jego efektu końcowego: monitorowanie obecności studenta na zajęciach (dopuszczalne trzy nieobecności w ciągu semestru)

O ocenie końcowej decyduje: ocena z zaliczenia ustnego, ocena aktywności na zajęciach.

Nie przewidziano.